Van El Real de la Jara naar Monesterio, 21 tot 34 graden, 23 km + 3 km ‘s avonds

Het wordt klassiek als ontbijt: yoghurt met een stuk fruit. Rond 15 u kan ik warm gaan eten, en ‘s avonds in de albergue eet ik brood met kaas of ham + een bord tomaat, komkommer met olie en azijn. Veel smakelijker dan droog brood bij de picknick!

Om 5.25 u opgestapt. 21 graden. De deur uit, naar links en todo recto! Een fluitje van een cent, tenminste als je niet bang bent van de duisternis! Valt nog mee … Oei! Is me dat schrikken: 2 ogen reflecteren, een stier staat dwars op het pad!

Een grote gebeeldhouwde schelp opzij van de weg ( zelfs te zien met een hoofdlampje) en een welkomstboodschap. Vanaf nu stappen we door Extremadura.

Stemmen achter mij: Chiara en Laura, uit Sicilië, weet ik nu. Zij waren gelogeerd in een uithoek van het stadje en moesten een hele weg afleggen om op de camino te geraken. Bergop kan ik hen niet bijbenen, die lichtvoetige meisjes! Zij wandelen op sandalen. De eerste dag al had Chiara een open wonde aan haar linkervoetzool. In Guillena ging ze naar de medische hulppost , nu draagt ze sokken in haar sandalen …

Net voor zonsopgang dromerig licht op de bergen voor en naast mij links. Rinkelende belletjes: een kudde schapen met een grote B op hun flank geschilderd. Er druppelt water langs mijn been . Wat nu? Mijn thermos is gebarsten !!! Daar gaat de gouden tip van Victor! Ik had hem gisterenavond helemaal gevuld, had beter wat ruimte gelaten … De kracht van water… Voorlopig in een plastic zak gehuld en met pleisters proberen op te lappen in het café net voorbij de moderne Ermita de San Isidro Labrador.

Koffie en appelsiensap. Kort langs de N 630 onder de autosnelweg door. Aan de oorspronkelijke Ermita de San Isidro ( helemaal vervallen) start een paadje in de schaduw van eucalyptussen. Om 10.15 u mijn hoed opgezet. Langs beboste hellingen. Veilig manoeuvreren om de N 630 over te steken. Een grindweg nu. Een nijdige klim naar La Cruz del Puerto ( 750 m) . Appelpauze . Monesterio is al te zien. Om 12.50 u een aperitiefje in een bar, dat heb ik wel verdiend. Tinto de verano = een scheut rode wijn, veel ijs en citroenlimonade. Heel verfrissend! En je krijgt er een gratis tapa bij.

De officiële herberg Las Morenas is weer een heel stuk van de camino verwijderd. Chiara en Laura gingen er naar toe. Ik stap verder tot Hostal Extremadura ( op de camino zelf) : € 12 voor pelgrims en enkele euro’s meer als je airco wil. Niet getwijfeld! Ondertussen al nieuwe batterijtjes gekocht voor mijn hoofdlampje en een nieuwe aluminium thermos. Jammer, ze hebben er geen van een liter, wel van 0,75 l. De verkoopster glimlacht om mijn pleisters, maar ze hebben wel geholpen tot hier !!!! Als middagmaal kies ik een slaatje en een tapa presa ibérico = minder vet dan secreto ibérico. Monesterio is dé stad van de jamon ibérico. Op de rotonde aan de N 630 prijkt een reuze ham in cortenstaal. Smaakt heerlijk dat stukje varkensvlees!

Ook hier is er een zwembad ( was al het geval in Almaden de la Plata en in El Real de la Jara). Jongeren trekken er ‘s avonds massaal naar toe. Ik ga liever nog eens naar de oude Iglesia de San Pedro Apostol in baksteen en metselwerk met natuursteen in verwerkt. De kerk gaat net open, om 20 u is er mis, maar ik moet wachten voor een stempel tot de pastoor komt. Ondertussen het moderne Centro de Interpretacion General de la Via de la Plata bezocht over de legenden en mythen rond St-Jakob. En ook over de eeuwenoude oorsprong van de Via de la Plata ( al een handelsweg ten tijde van de voorhistorische Iberiërs en later een geplaveide Romeinse weg van zuid naar noord via bergpassen en doorwaadbare plaatsen in rivieren).

Avondmaal op mijn kamer met gazpacho en verse ananas extra. Wel te rusten!