Pas om 6 u vertrokken. Volgende hoofdstuk van de wederwaardigheden van een pelgrim. Mijn plastic zak met brood, kaas en komkommer krioelt van kleine miertjes! Als ik picknick, spreid ik nochtans altijd mijn regenjasje uit om op te zitten … De zak goed uitgespoeld in het bad en in de keuken afgeleverd voor de vuilniszak. Gelukkig kan ik hier zo vroeg al ontbijten. De bar zit vol met arbeiders die nog koffie komen drinken voor ze aan het werk gaan. Ideaal dit hotel Via Sevilla-Cadiz voor pelgrims: vlak aan het startpunt voor de volgende etappe met een ontbijt om 5 u.
Na een grondige inspectie van mijn rugzak stap ik op. Nog even teruggekeerd om naar het toilet te gaan. Heel kort langs de Nationale Weg IV , daarna de camino links op. Mijn hoofdlampje omgedaan, het is nog donker. De pijlen wijken weer af van de route op mijn gsm. Ik volg de pijlen, de landweg is toegankelijker . Gek! Mijn hoofdlampje weerkaatst in de ogen van een kat opzij van het pad. Hoge stapels vierkante strobalen en de eeuwige blinde zonnebloemen. Blaffende honden, veilig achter omheiningen. Ha de zon! ‘s Morgens geeft ze licht en straalt ze, na de middag bakt ze ongenadig.
Ik beland op de weg naar Lebrija, moet een afslag gemist hebben. Ik probeer te liften. Het lukt na een tijdje. De chauffeur zet mij af aan een bar in Lebrija. En daar zit ik weer op de route !!! Geluk gehad…
Fruit en een tomaat gekocht, in de bakkerij ernaast krijg ik gratis mijn broodje voor de picknick. Om 8.45 u weer op weg. Al om 9.30 u Mijn zonnehoed op. Langs een wegje met af en toe schaduw van o.a. olijfbomen en vijgenbomen.
Weer langs velden met die planten met roze en witte bloemen. Het blijken katoenplantages te zijn. Ook boomkwekerijen met jonge olijfboompjes en serres met bloemen en groenten. Het wordt de mooiste etappe tot nu toe, wel een lastige!
Ik stap vandaag voor de leden van ons Tabitakoor. Mijn lied voor deze tocht is “ Amazing Grace “, een oude Engelse hymne. In de jazzpianoles heb ik geleerd het lied te reharmoniseren. Dat betekent dat je de melodielijn behoudt maar er andere akkoorden onder speelt dan de oorspronkelijke. ‘ s Morgens gaat het heel goed om te zingen …
Rond 10 u nog wat gepeuzeld van de rest van mijn ontbijt, een tostada met olijfolie en tomatensaus( op een muurtje in de schaduw)! Langs een groot waterreservoir, Balsa del Melendo. Allemaal dennen rond het meer: schaduw! In een kanoclub ( club de piragüismo ) krijg ik een frisse Pepsi Cola aangeboden, gentilleza de la Casa! Tof!
We stappen al de hele tijd op een grindweg. De weinige auto’ s laten wolken van stof opwaaien. Ze rijden trager als ze me passeren!
In de schaduw mij een tweede keer ingesmeerd met zonnecrème factor 50. Net op tijd! Om 12 u gerust op een trap in de schaduw van een pompinstallatie aan een bevloeiingskanaal. Van de 2de tot de 3de brug stap je rechts van het kanaal. Net voor die 3de brug een ietsiepietsie schaduw van een struikje; daar mijn waterflesje dat ik vooraan draag aangevuld met frisser water uit de thermos opzij van mijn rugzak. Goed te zien waarom we van de linkeroever naar de rechteroever moesten . Gevaar ! De brede grindweg stopt op een bepaald punt en er is alleen een smalle richel naast het kanaal !!! Tot de 4de brug weer links en daarna sturen de gele pijlen ons het veld in. Mij eerst verstopt in een olijfboom om nog wat te knabbelen. De heuvel op, boven is er schaduw onder dennen. Toch weer mijn regenjasje uitgespreid en gaan zitten. Geen mieren te bespeuren. Nu zorgen dat ik geen gele pijlen mis. 13.50 u : hé, een stad boven op een heuvel en de gele pijlen wijzen in die richting. Misschien kan ik er zijn op een uur. De weg zigzagt naar beneden. Mijn watervoorraad slinkt snel; ik benijd de katoenplantjes die regelmatig besproeid worden.
Om 15 u aan het eerste hotel op de toegangsweg naar Las Cabezas de San Juan. Ik kan er eten: solomillo con ajillo . Wat een bord : 3 lappen varkensvlees met frietjes en veel … look!
Helemaal opgeknapt. Om 16.15 u kom ik buiten in een bakoven terecht. Moordend! Een chauffeur ziet mij aarzelen: 43 graden ! Hij brengt mij naar mijn hotel, 2 km verderop. Een engel uit de hemel! Muchas gracias! Al om 16.30 u aangekomen. Douchen en daarna tijd voor een verkwikkende siësta. Anderhalf uur geslapen. Nu nog mijn 3de blaar verzorgen in spiegelbeeld. Er is een handige, lage spiegel rechtover het bed. De blaar zit onderaan mijn 3de teen links. Gelukt!
Het stof van mijn bergschoenen geborsteld met een borstel van het hotel. Nu nog even op stap in het stadje. Nog 32 graden! Onder een luifel wordt er een waternevel gesproeid als verfrissing.
De Capilla de San Roque is vlakbij en ook de kerk van San Juan de las Cabezas. Het stadje heet zo omdat het veroverd werd op de Moren door de militaire orde van San Juan (= Sint Jan ). Las Cabezas slaat op de vele heuveltjes hier ( cabezo = heuvel, cabeza = hoofd ). Morgen kan ik gewoon van het hotel verder stappen. Goed om weten!
caminoverwonderingvertrouwen 