Iets langer geslapen, ik hoef niet veel kilometers te doen vandaag. Na mijn yoghurt en nectarine vertrek ik om 5.50 u. 22 graden, ideaal! Schaars straatlicht. Vanaf de Plaza de Toros onverhard. PIKKEDONKER ! Ik zet het geluid aan van mijn OsmAndtrack. De stem verwittigt mij als ik afwijk van het pad, maar niet als ik hervat in de omgekeerde richting. Hé, daarstraks was de oranjerode gloed van de opkomende zon rechts van mij, nu links… Om 6.45 u sta ik weer aan de Plaza de Toros. Een ommetje gemaakt…
Het is nu toch al klaar. Voorbij de Cerro de los Covachos waar blauw, wit en roze marmer ontgonnen werd. Heuvel op en heuvel af, langs de hellingen van de Siërra Norte de Sevilla. Mooi, mooi, mooi. Vandaag wordt het de camino van de verwondering, door de dehesa met steeneiken, struiken en kruiden. De gaspeldoorn heeft nu crèmekleurige aren in stervorm. Af en toe moet je metalen hekkens openen en sluiten. Langs een prachtig, okeren herenhuis Finca La Postura. Een paard hinnikt, ik geeuw terug. Hier en daar een vijver waar de steeneiken in weerspiegelen. Soms moet je op dit traject beken overgeraken, in deze hitte liggen die allemaal droog.
Hé daar heb je ze de fameuze Iberische varkens, Pata Negra. Knorrend wroeten ze met hun snuit in het stof. Mijn schoenen zijn bestoft, maar zij nog meer !!! Een loslopende hond laat mij met rust. Een stofwolk, tegenliggers: een kudde schapen verlaten hun stal, er is geen herder bij, alleen een hond. Varkens wroeten , en wroeten en zuchten erbij. In de hoogte weiden er witte en bruine paarden.
Pittige beklimmingen en dito afdalingen. Wie heeft er hierboven een metalen stoel neergepoot? Uitnodigend in de schaduw, in de zon, liever niet… Appelpauze gezeten op een caminopaaltje. Kniehoog, net gepast. Gezoem achter mij. Insecten??? Nee, ik zit net onder een elektriciteitsleiding. Klutsend water. Ik betrap een groepje varkens in een vijver. Ze vluchten weg als ik ze opschrik, maar ze komen op hun dooie gemak terug. Ze pootjebaden, vleien zich neer, zwemmen wat. Ze genieten van het moment … Leven als een varken in een ondiepe vijver !!! Ze lopen hier vrij rond. Vandaar dat we niet mogen vergeten al die hekkens telkens te sluiten met grendels.
Om12.15 u in El Real de la Jara. In de gemeentelijke albergue woont nu een Oekraïense familie. De albergue privada is gesloten. Achter de San Bartolomékerk vind ik de Casa Rural Molina, € 12 voor een overnachting. Een groot huis met heel veel gordijnen en deuren en vensters die open staan voor de tocht. Vriendelijke mensen. De mevrouw zal morgenvroeg mijn thermos water uit de diepvriezer halen iets voor 5 u !!!. Tof !!!
Gegeten in een bar. Het restaurant waar je een menu del peregrino kunt krijgen is gesloten. Een Cesarsalade met kip en crujiente: knapperige snippers gerookte ham. Naar Spaanse gewoonte komen ze meteen ook met het hoofdgerecht: zwaardvis. Lekker en niet duur. Siësta. Inkopen. Chiara en Laura verblijven in een duurder hotel vandaag, Laura moest na de middag een on line jobinterview afleggen.
’s Avonds op de patio van de casa rural gegeten: tomaat, komkommer met olie en azijn, brood met kaas en papagayos als dessert. Leve de olijfolie! ( ik heb individuele portietjes olie en azijn gevonden in de supermercado).
caminoverwonderingvertrouwen 