Wolken en zon, 20 graden, 29,3 + 2 km
Geen wekker meer nodig in de albergue ! Vanmorgen ontbeten in de gerieflijke keuken met kruidenthee. Johannes had gisteren munt en vlierbloesem geplukt onderweg … Vertrekkensklaar om 8.20 u.
We verlaten de kustzone en trekken het binnenland in. Klimmen van 30 m hoog tot Hospital de Bruma ( 395 m ). Daar komen de 2 routes van de camino inglés samen, die uit Ferrol en die uit A Coruña.
We gaan Betanzos uit over een oud stenen brugje. Een pelgrimsstandbeeld wijst ons de weg. Groen, golvend landschap. Vingerhoedskruid en grote, gele margrieten op de bermen. Johannes groet zelfs de vogelverschrikkers onderweg ! Hij heeft oog voor de moestuintjes. Er staan vaak spruitplanten in bloei. Voor het zaad misschien ?…
Vannacht heeft het geregend, maar het klaart langzaam op. Gemengde dennen- en eucalyptusgeur. Jonge aanplant van eucalyptus en zones waar eucalyptus al gekapt is.
Toffe middagpauze in Presedo, in Mesón Museo Xente no Camiño. We eten een menú del peregrino voor € 9 ( ensalada, bacalao en koffie met taart + een drankje). De heer des huizes heeft naïeve pelgrims geschilderd op alle wanden van het restaurant. Ook een oude Galicische kalender en het verhaal van Fernán Pérez de Andrade heeft hij uitgebeeld. Die edelman heeft zijn bijnaam ” De Goede” wel verdiend: hij stichtte kloosters, kerken, liet wegen aanleggen en bruggen bouwen, allemaal voor de pelgrims !
Vandaag veel onverharde paden, holle wegen, veel natuur. Verkwikkend ! Kerkjes met een open klokkentoren: San Estevo de Cos en Santa Eulalia do Leiro. We laten de doden met rust en luiden de klokken niet …
Sanitaire stop in bar Casa Julia. Een jongerenmis in open lucht aan het kerkje van Santo Tomé en het Santuario de Santo Pelayo de Vilacoba. Iemand zit op het dak en luidt de klokken: telkens 2 hoge tonen gevolgd door een lage toon van de basklok. Een aanmoediging voor ons, want hier begint onze steilste klim van de dag tot 458 m. De Portugese jongeren stappen even achter ons. Nog een keer de autosnelweg over. Nootjespauze met o.a. walnoten door Roland gekraakt.
Pas bemeste akkers. De boerengeur van Galicië zoals ik me herinner. Een witgekalkt schuurtje is in het blauw beschilderd. Aan de ene kant staat er een tractor afgebeeld ( er passeren er ons 4 op dat stuk ), vooraan de tekstballon: ” nog 3 km tot de albergue van Bruma”. Oef ! En aan de andere kant een man en een vrouw die tussen hen in een mand vol kolenbladeren ( groenten) dragen. Galicië staat bekend voor zijn kolensoep, de caldo gallego ! Zorgt gegarandeerd voor een goede darmtransit !
Om 18.40 in Hospital de Bruma. Pech ! De kleine albergue is volzet. We begroeten de ons bekende pelgrims: Rosario, een ouder Spaans koppel ( de man heeft last van zijn knie) , de Bretoense dames ( in Betanzos waren ze nog met zijn drieën, maar twee van hen namen vanmiddag een taxi van Presedo naar Siguëro – ze hadden blaren en nemen morgen een dag rust), Francisco en Omayda, het jonge koppel uit de Canarische Eilanden. Op het gazon aan de albergue staat een lange tafel op schragen met lekkere, koude gerechten uitgestald voor de Portugese jongeren. Zij nemen deel aan een bezinningstocht georganiseerd door jezuïeten. Spontaan nodigen ze alle pelgrims uit om toe te tasten. Echte gastvrijheid !
Nog 2 kilometer stappen tot het volgende dorpje Mesón do Vento. Een zonnig avondwandelingetje ! Dat kunnen we nog wel aan … In Restaurante Ruta wacht ons een kamer voor twee.
caminoverwonderingvertrouwen 